روغن پایه سنتزی
- یک روغن پایه سنتزی محصولی است که از یک واکنش شیمیایی (سنتزی)دو یا چند ترکیب ساده تولید شده که حاوی افزودنی های ضروری می باشد.خوراک پایه که شکل یک روانساز سنتزی دارد در یک فرایند بازسازی شده مولکولی قرار می گیرد تا خواص شیمیایی و فیزیکی موردنظر را به دست آورد. برخی از مهمترین و رایج ترین روان سازهای سنتزی عبارتند از :
- سیالات پلی گلایکون-پلی آلکن گلایکول، پلی گلایکول اترها، پلی آلکالی گلایکول اترها
- سیلیکون ها
- استرها: (استرهای اسیدی دوعاملی)
- آلفا اولفین پلیمری شده: پلی آلفا اولفین، پلیمرهای اولفینی، هیدروکربن های سنتزی اولوگومری اولفینی
- آروماتیک آلکانی ها-دی آلکیل بنزن ها-یک هیدروکربن سنتزی
- استرهای فسفاته
پلی آلفا اولفین ها
- اولفین های آلفای پلیمری یا پلی آلفا اولفین ها یا PAO بطور معمول برای طراحی پلیمرهای اولفینی و اولیه گومرهای الفینی استفاده می شوند.عبارت PAOاولین بار توسط شرکت نفتی Gult استفاده شد اما امروزه به عنوان یک عبارت کلی برای هیدروکربن های ساخته شده توسط اولیگومرازیسیون کاتالیستی اولفین هایی آلفای خطی با شش یا بیشتر اتم کربن به کار می رود.
پلی گلایکول ها
- این سیالات سنتزی درابتدا جاهایی استفاده می شد که دما بسیار بالا بود.استفاده اولین از گلایکول ها برای سیالات هیدرولیک پایه آبی در نیروی دریایی ایالات متحده در سال ۱۹۴۳ بود.این مواد روان کنندگی خوبی دارند، لجن بسیار کمی تولید می کنند، ایندکسر ویسکوزیته بالایی دارند و از پایداری حرارتی خوبی برخوردارند. کاربردهای آن شامل سیستم ترمز هیدرولیک خودرو و (اتیلن و پلی اتیلن گلایکول)، روغن های دنده صنعتی، سیالات مقاوم در برابر آتش (از مخلوط پلی گلایکول با آب)، گریس ها، سیالات در تماس با فلزات و روغن های فشرده کننده گاز می شود. پلی گلایکول ها با روغن نفتی سازگار نیستند.
سیلیکون ها
- سیلیکون ها بدلیل داشتن ایندکسرویسکوزیته بسیار بالا، پایداری حرارتی خوب و عملکرد عالی در دمای پایین بطور گسترده ای در سیستم ترمز خودرو و گریس ها کاربرد دارند. سیالات ترمز و سیلیکونی پایداری حرارتی بسیار خوبی را دارند. سیال ترمز سیلیکونی و سیال ترمز پلرگلایکولی به هیچ وجه قابل مقایسه باهم نبوده و چنانچه مخلوطی از این دو استفاده شود قطعا سیستم ترمزدچار آسیب جدی خواهد شد.
استرها
- درحین جنگ جهانی دوم روغن های سنتزی توسعه یافتند . در این میان، استرهای با زنجیر طویل الکلی و اسیدها برای روانسازی دمای پایین فوق العاده بودند. پس از جنگ جهانی دوم، توسعه بیشتر استرها محدود به توربین گازی هواپیماها شد. دراوایل سال ۱۹۶۰استرهای نتیولپراول برای این هدف استفاده شد زیرا فراریت کم، نقطه اشتعال بالا و پایداری حرارتی خوبی داشتند.
انواع استرها
- استرهای طبیعی
- استرهای شیمیایی سنتزی
- استرهای پتروشیمیایی
نظر خود را بنویسید